ضرر و زیان رساندن و آزار دادن هر مؤمنی از گناهان کبیره محسوب می شود. در باب همسایه، این گناه حرمت شدیدتری داشته و حتی سایر همسایگان از ادیان دیگر را نیز شامل می شود.

به روایاتی در این باره توجه فرمایید:

قال رسول الله صلی اللَّه علیه و آله: مَنْ کانَ یؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیوْمِ الْآخِرِ فَلا یؤَذی جارَهُ.^[1]

کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، همسایه اش را نمی آزارد.

و ایضا عنه صلی اللَّه علیه و آله: مَنْ آذی جارَهُ حَرَّم اللَّهُ عَلَیهِ ریحَ الْجَنَّةِ وَ مَأواهُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ وَ مَنْ ضَیعَ حَقَّ جارِهِ فَلَیسَ مِنَّا.^[2]

کسی که همسایه اش را بیازارد، خداوند بوی بهشت را بر او حرام می دارد، و جایگاه او جهنم و چه بد سرنوشتی است، و کسی که حق همسایه اش را ضایع کند از ما نیست.