بحران ها و نگرانی ها جزء لاینفک زندگی هر انسانی است، اصولا انسان ها در میان مخاطرات و فرازو نشیب های زندگی است که طعم موفقیت و پیشرفت را می چشند، اما مسئله ای که مهم است نحوه عملکرد انسان ها در مواجهه با بحران ها و مشکلات پیش روی او چگونگی اتخاذ روشهایی صحیح برای برون روفت از آن است، آنچه مسلم است اگر فراز و نشیب های زندگی انسان به درستی مدیریت نگردد، منجر به آسیب هایی در روح و روان خود فرد، و به تبع آن زندگی و جامعه خواهد شد.
بحران را زمان خطر یا نگرانی تعریف کرده اند، یعنی وضعیتی که خارج شدن از ان مشکل است [1].
با این تعریف فضای دهه 60 هجری قمری به لحاظ شرایطی که داشت از بحرانی ترین برهه های تاریخ است. مخاطرات گوناگونی جامعه آن روز اسلامی را احاطه نموده بود، و جهالت مردم و ستم بی عنان موالیان نیز مزید بر علت شده بود، تا جایی که منکرات علنی گشته بود و معروف به انزوا کشیده شده بود و اگر حرکت هوشمندانه؛ رفتار به موقع و موقعیت شناسی دقیق امام حسین علیه السلام، امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب سلام الله علیها نبود، ممکن بود مسیر اسلام از صراط مستقیم منحرف گردد.
در این نوشتار به دنبال تبیین گوشه ای از نقش آفرینی های موثر و اصولی حضرت زینب سلام الله علیها و چگونگی مدیریت بحران ایشان، در آن برهه حساس تاریخی هستیم.
درباره این سایت