هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
«فَأَنجَیْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ»
(چون کار به این جا رسید) ما او و خاندانش را رهایى بخشیدیم. جز همسرش، که از بازماندگان (و هلاک شدگان در شهر) بود.
(سوره مبارکه اعراف/ آیه ۸۳)
❇️تفســــــیر ❇️
با توجه به آنچه در سه آیه فوق بیان شد، هر داور منصفى مى تواند حکم محکومیت چنین قوم و ملتى را صادر کند که در برابر پند و اندرز منطقى و نصیحت و خیرخواهى یک مصلح بزرگ اجتماعى، تنها متوسل به زور و تهدید و تهمت شوند.
لذا در آیه بعد مى فرماید: چون کار به اینجا رسید ما لوط و پیروان واقعى و خاندانش را که پاکدامن بودند، نجات بخشیدیم جز همسرش که او را در میان قوم تبهکار رها ساختیم; زیرا او از نظر عقیده و آئین و مذهب با آنان هماهنگ بود (فَأَنْجَیْناهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ کانَتْ مِنَ الْغابِرینَ).
بعضى گفته اند کلمه أَهْل گر چه معمولاً به خویشاوندان نزدیک گفته مى شود، ولى در آیه بالا به پیروان راستین او نیز اطلاق شده یعنى آنها نیز جزء خانواده او محسوب شده اند.
ولى به طورى که از آیه ۳۶ سوره ذاریات برمى آید هیچ کس از قوم لوط جز خانواده و کسان نزدیک او ایمان نیاوردند، بنابراین اهل در اینجا به همان معنى اصلى یعنى بستگان نزدیک است.
و از آیه ۱٠ سوره تحریم اجمالاً استفاده مى شود که همسر لوط در آغاز زن سربه راهى بود، سپس راه خیانت را پیش گرفت و دشمنان لوط را جرأت بخشید.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۸۳ سوره مبارکه اعراف)
درباره این سایت