صحیفه سجادیه
#دعا_سی_هشتم_1
دعای سیدالساجدین(ع) پوزش از حق الناس و رهایی از آتش:
اللَّهُمَّ إِنِّى أَعْتَذِرُ إِلَیْکَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِى فَلَمْ أَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِىَ إِلَیَّ فَلَمْ أَشْکُرْهُ، وَ مِنْ مُسِى ءٍ اعْتَذَرَ إِلَیَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ، وَ مِنْ ذِى فَاقَةٍ سَأَلَنِى فَلَمْ أُوثِرْهُ، وَ مِنْ حَقِّ ذِى حَقٍّ لَزِمَنِى لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ، وَ مِنْ عَیْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لِى فَلَمْ أَسْتُرْهُ، وَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لِى فَلَمْ أَهْجُرْهُ
خدایا! من از تو پوزش مى طلبم اگر بر بیچاره اى در حضور تو ستم کردند و من یارى او نکردم، و یا کسى به من نیکى نمود و سپاس نگزاردم و گناهکارى از من عذر خواست و من نپذیرفتم و تنگدستى از من چیزى طلبید و او را بر خود ترجیح ندادم، و حق مؤمنى بر ذمت من ثابت شد و کامل ادا نکردم، و بر عیب مؤمنى آگاه شدم و نپوشیدم و از هر گناهى که پیش آمد من پرهیز نکردم
درباره این سایت