فروردین سال 1353 وقتی «صفر آزادی نژاد» برای اولین بار پایش به غسالخانه بهشت زهرا باز شد و برای فرار از بیکاری، هم نشینی با مردگان را انتخاب کرد و شد غسال، فکرش را هم نمی کرد برکت این شغل او را به شهدا نزدیک کند، نمی دانست روزی معروف می شود به غسال شهدا و در آخرین ایستگاه دنیا میزبان شهیدانی می شود که باید غسل و کفن شوند. شهید رجایی، شهید چمران، شهید صیاد شیرازی و صدها و صدها شهید را صفر آزادی نژاد غسل و کفن کرد و روایت های شنیدنی دارد از هم نشینی با صورت های آسمانی شهیدان انقلاب و دفاع مقدس.
«صفرآزادی نژاد» 80 ساله شده و هنوز هم حافظه اش مثل ساعت کار می کند و با دقت می گوید 1/1/1353 به بهشت زهرا رفتم و 1/1/1384 بازنشسته شدم. سادگی و صفای خاصی دارد این پیرمرد. رد چروک های صورتش را که بگیری می رسی به یک عمر زحمت و یک دنیا خاطره. آقا صفر رجزخوانی نمی کند و شعار نمی دهد. همان ابتدای مصاحبه بدون تعارف می گوید: «من از سر اجبار غسال شدم.» این اجبار را پنهان نمی کند حتی با اینکه حالا لقب غسال شهدا را به او داده اند و با این عنوان مسئولان بارها از او تقدیر کرده اند.
ادامه مطلب
درباره این سایت