باز دوباره ام سفر سوی مدینه آرزوست تا که ز کام دل زنم بوسه به خاک پای دوست
کی ها تا حالا نرفته اند مدینه.
از سراپای مدینه گِل غم می ریزد اشک از دیده غم بار حرم می ریزد
از نگاه نگران غم به دلم می ریزد خوب پیداست که باران ستم می ریزد
آه آرامش زهراست به هم می ریزد .
ای امان امان . آه دیگه غمهای فاطمه(س) شروع شد. گریه های شبانه فاطمه(س) کم کم شروع میشه. روزهای خوش فاطمه(س) دیگه تموم شد. فاطمیه کم کم شروع میشه.
درباره این سایت