ضمن یادآوری شهادت مولی الموحدین، امیرالمؤمنین علی (ع) سزاوار است که از وصیت آن حضرت درس زندگی بگیریم. در جوامع حدیثی معتبر، با اسناد موثق از «سُلیم بن قیس هلالی» که از صحابه امیرمؤمنان بوده، متن وصیتنامۀ آن حضرت را نقل کرده اند. [1]

چون در میان نسخه ها اختلافهای جزیی وجود دارد، ما آن را از کتاب خود «سُلیم بن قیس» نقل می کنیم که می گوید: هنگام وصیت امیرمؤمنان (ع) به فرزندش امام حسن (ع) حاضر بودم که امام حسین (ع) و محمد و همۀ فرزندان و اهل بیت و رؤسای شیعیانش را شاهد گرفت و فرمود: پسرم! رسول خدا (ص) به من دستور داده به تو وصیت کنم و کتابها و اسلحه ام را به تو بسپارم، همان گونه که او به من وصیت کرد و کتابها و سلاحش را به من سپرد، و به من دستور داده است به تو دستور دهم که تو نیز هنگام مرگت آنها را به برادرت حسین بسپاری.