امام علی(ع) با اشاره به عبادات بی روح می فرماید: «چه بسیار روزه دارانی که از روزه خود جز گرسنگی و تشنگی بهره ای نمی برند»، در واقع این سخن امام برگرفته از قرآن است که می فرماید: «پیوسته عمل کرده و خسته شده اند»، زیرا نه معرفت کافی برای عمل داشتند نه شرایط آن را رعایت کردند، در واقع عبادات، ظاهری دارد و باطنی، ظاهر عبادت افعالی ظاهری است، اما باطن آن فلسفه تربیتی آن است. مثلاً در نماز اگر حضور قلب نباشد، اذکار و افعال نتایجی چون تربیت روح و نهی از فحشا را ندارد.