الف. ورود به ماه رمضان

1. حضرت رضا علیه السلام در جمعه آخر شعبان به ابا صلت فرمود: «ای ابا صلت! بیش تر روزهای ماه شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است. تقصیرات خود را در آنچه از آن گذشته جبران نما و به چیزی که به تو سود می رساند روی آور. دعا و استغفار و تلاوت قرآن بسیار نما و از گناهان خود نزد خدا توبه کن تا ماه خدا به سوی تو رو آورد، در حالی که برای خداوند عز وجل خالص شده باشی و هیچ امانتی برگردنت نباشد، جز آنکه ادا نموده باشی، و در دلت کینه مؤمنی نباشد، مگر آنکه از دل خارج کرده باشی، و هیچ گناهی نباشد، جز آنکه از دل زدوده باشی و از خدا بترس. و در باقیمانده این ماه، زیاد بگو: خدایا! اگر در آنچه که از ماه شعبان گذشته ما را نیامرزیدی، پس در مابقی آن بیامرز: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَی مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِی مِنْه.»[1]