شیخ محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی در زمره بزرگانی است که در عهد امامت امام یازدهم(ع)در قریه ای به نام کلین واقع در 38 کیلومتری جنوب غربی شهر ری چشم به جهان گشود. وی از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا در نیمه دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجری به شمار می رود. شیخ کلینی پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی برای پیمودن مدارج کمال انسانی شافعی، حنفی و شیعی به ارائه آرا و نظرات خود می پرداختند. شیخ نیز ضمن ادامه تحصیلات خود با عقاید مذاهب و گرایش ها و ماهیت برخی حرکت های ضد شیعی آشنا شد. شیخ در زمانه ای که احادیث و روایات با بحران جدی مواجه شده بود تصمیم گرفت برای سالم و دورماندن احادیث شیعه از هرگونه تحریفی شهر ری را که دوستداران مکتب علوی به تازگی در آن به قدرت رسیده بودند رها کرده و به قم مهاجرت کند. شیخ در روزگاری به قم رفت که مصادف با حاکمیت ی و دینی مردان باتقوایی بود که از ارادتمندان خاندان اهل بیت(ع) بودند. از جمله این بزرگان می توان به احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی معروف به معلم و عبد اللّه بن جعفر حمیری اشاره کرد که کلینی مشتاقانه از علم و فضیلت آنان بهره برد. او نخستین کسی است که در دوره اسلامی به لقب«ثقه الاسلام»مفتخر شده است. ثقه الاسلام با چهار سفیر و نماینده خاص حضرت امام زمان(عج) که در طول غیبت صغری 69 سال رابط بین آن حضرت و شیعیان بودند، هم عصر بود. کتاب الکافی یکی از مهم ترین و معتبرترین کتب حدیثی شیعه و ماندگارترین اثر ثقه الاسلام کلینی است.
ادامه مطلب
درباره این سایت